سازه پارچه ای
سازه های چادری سازه های سبک و درعین حال زیبایی هستند که براحتی با کاربری های مختلف هر فضا و ساختمان سازگار میشوند، کاربری هایی مثل سایبان آلاچیق، پارکینگ، رستوران و …. طراحی این نوع سازه ها مستلزم تخصص ویژه و درک عمیقی از نمونه های مختلف مواد اولیه و رفتارهای خاص هر ماده است. به لحاظ ساختاری سیستم سازه پارچهای از ترکیب 3 عنصر غشاء، سازههای فولادی و کابل ایجاد شده است. در این ساختار غشاء توسط کابل هایی نگه داشته میشوند که این کابل ها باعث میشوند تنش های کششی در کل سازه توزیع شود.
ایده این نوع سازه به زمانی برمیگردد که اقوام کوچنشین برای محافظت خود در برابر سرما و بادهای یخی از پوست حیوانات همراه با پایه هایی از جنس استخوان و یا چوب درختان به عنوان سایبان استفاده میکردند و بعد از آن پارچه بافته شده به عنوان چادر برای سایبان استفاده شد.
امروزه، با پیشرفت فناوری و درک صحیح از محیط و نیاز مبرم به کاهش مصرف انرژی و ذخیره منابع طبیعی، تحولی در تفکر و نیاز به روش های معماری دوستدار طبیعت و پایدار احساس میشود. به نوعی نیاز به سازه ها و مواد اولیه سبک که بتواند به صورت همزمان راحتی و نیازهای ساختمان را تامین کند و زیبایی و جذابیت معماری داشته باشد. از این حیث، سازه های پارچهای که تاحدودی سازه های جدیدی هستند به سرعت جایگزین دیگر روش های معماری شده اند و بعنوان یک روش و راهکار قطعی در بین سازندگان و معماران شناخته شده اند. این سازه ها هم از لحاظ زیبایی و هم از لحاظ کاربری تفاوت چشمگیری با دیگر مواد اولیه سازه ای دارند که پیش از این مورد استفاده قرار میگرفتند. ترکیبی از ویژگی های فیزیکی و هندسی که موجب منحصر به فرد شدن سازه های چادری میشود.
